Do pierwszego meczu po przerwie spowodowanej pojedynkami reprezentacyjnymi zespół CCC przystąpił z wielką determinacją, by zakończyć fatalną serię sześciu porażek z rzędu. Od pierwszych minut polkowiczanki grały bardzo ambitnie. Rywalki jednak także spisywały się dobrze i od samego początku stawiały gospodyniom twarde warunki. Prowadzenie często przechodziło z rąk do rąk i wynosiło maksymalnie trzy „oczka”. Po pierwszej kwarcie podopieczne trenera Stefan Svitka prowadziły 20:18.
Druga kwarta to kontynuacja ostrej walki kosz za kosz. Zawodniczki CCC miały problem na rozegraniu. Defensywa też nie funkcjonowała najlepiej. W połowie drugiej kwarty zaczęła się zarysowywać coraz wyższa przewaga gdynianek, które głównie za sprawą doskonałej dyspozycji rzutowej Renee Montgomery dwie minuty przed przerwą prowadziły już 12 punktami. W końcówce polkowiczankom udało się zmniejszyć straty o siedem punktów i po 20 minutach traciły do rywalek pięć „oczek”. Elementem decydującym o prowadzeniu gdynianek były przede wszystkim rzuty trzypunktowe. Sama Montgomery trafiła czterokrotnie, a całą drużyna z Wybrzeża przedziurawiła polkowicki kosz zza linii 675 cm siedem razy na 11 prób. Także w rzutach za dwa polkowiczanki były gorsze. Niższa skuteczność spowodowała, że przewaga w walce pod tablicami – 18:11 na niewiele się zdała.
Podstawowym zadaniem na drugą połowę dla zawodniczek CCC było ograniczenie swobody poczynań Montgomery. Niestety w początkowych fragmentach trzeciej kwarty to się nie udawało. Amerykanka bez większych problemów znajdowała czyste pozycje rzutowe. Na szczęście dla koszykarek CCC ta nie trafiała za każdym razem. Problemy w defensywie to nie wszystko z czym musiały radzić sobie polkowiczanki. Szwankował także atak i po czterech minutach gry w trzeciej kwarcie na tablicy świetlnej w polkowickiej hali widniał wynik 49:62.
W tym momencie trener Svitek wziął czas. Niestety na niewiele się to zdało, bo po wznowieniu gry Montgomery nadal robiła co chciała. Punktowała praktycznie z każdej pozycji. Po 30 minutach Amerykanka miała na koncie 9 trafionych rzutów za trzy. W sumie na jej koncie zapisano aż 37 punktów! Nic dziwnego, że koszykarki CCC przegrywały 63:79 i stało się jasne, że powalczyć o zwycięstwo będzie bardzo trudno. Początkowe fragmenty ostatniej odsłony meczu rozwiały wszelkie wątpliwości polkowiczanek co do tego, który zespół jest lepszy. Wygrany p[rzez gdynianki fragment 7:0 praktycznie rozstrzygnął losy meczu, który ostatecznie CCC przegrało 76:93
CCC Polkowice- Basket 90 Gdynia 76:93 (20:18, 26:33, 17:28, 13:14)
CCC: Harrison 21, Rezan 10, Ortiz 10, V. Musina 9, R. Musina 9, Idziorek 7, Gala 5, Urbaniak 5, Leciejewska 0.
Basket 90: Montgomery 37, Grigalauskyte 16, Skerović 14, Rembiszewska 10, Miłoszewska 7, Swords 6, Jakubiuk 3, Podgórna 0, Stawińska 0, Puss 0.
-----
Po meczu powiedzieli:
Marek Lebiedziński – trener Basket 90 Gdynia
- Zagraliśmy bardzo dobrze w ofensywie,. Renee była fantastyczna, cały zespół spisał się świetnie w ataku. Mamy wielki potencjał. W defensywie też zagraliśmy dobry mecz. Jestem bardzo zadowolony z wyniku. Ta wygrana da nam pozytywną energię na dalsze mecze.
Stefan Svitek – trener CCC Polkowice
- Gratulacje dla Gdyni, dla Reneee Montgomery. Zagrała kapitalne zawody. Mój zespół popełnił za dużo błędów. Zagraliśmy bardzo źle w defensywie. Przy takiej grze trudno myśleć o wygrywaniu z zespołami, które spisują tak dobrze jak Gdynia dziś. Musimy wyciągnąć wnioski z tej porażki, bo w ten sposób nie można grać w koszykówkę.
Renee Montgomery – Basket 90 Gdynia
- Dziękuję za gratulacje. Zagrałam dobry mecz, ale najważniejsze, że jesteśmy zespołem. Świetnie się rozumiemy, wspieramy, cały czas jesteśmy ze sobą. To przekłada się na naszą grę. Jestem dobrej myśli na przyszłość. Ta wygrana na pewno doda nam wiary i pomoże w kolejnych meczach.
Ewelina Gala – CCC Polkowice
- Gratulacje dla zespołu z Gdyni. Zagrał świetnie. O naszej grze mogę powiedzieć tyle, że nie możemy tak grać. Do przerwy jeszcze walczyłyśmy, ale potem odpadłyśmy, nie było nas w tym meczu. Czeka nas teraz analiza wszystkich błędów i ciężka praca, która musimy wykonać, by zacząć grać lepiej.