Galeria Sław PLKK: Elżbieta Trześniewska cz. 2

Pierwszy sezon spędzony w Pabianicach Trześniewska miała znakomity. Wywalczyła dwa złote medale MP w juniorkach i seniorkach. Warto dodać, że w tym samym czasie zdała egzamin dojrzałości, z którym poradziła sobie bardzo dobrze zważywszy na fakt, że trzykrotnie zmieniała szkołę średnią, a także naukę musiała pogodzić z trenowaniem i grą na najwyższym poziomie. Z matury otrzymała następujące oceny, z egzaminów pisemnych: z polskiego 4, z biologii 3, z kolei na ustnym języku polskim i biologii 5 i z języka niemieckiego 3. Zawodniczka zamierzała studiować na AWF-ie w Łodzi. Z klasą mistrzowską, którą posiadała, została przyjęta bez egzaminów wstępnych. Kiedy przyszła we wrześniu na uczelnie okazało się, że musi podjąć decyzję: AWF w Warszawie lub studia w Łodzi. W Łodzi zamknięto AWF, ale wydział przekazano Uniwersytetowi Łódzkiemu. Tym samym koszykarka zdecydowała się na studiowanie pedagogiki ze specjalizacją wychowanie fizyczne i zdrowotne. Kolejny sezon ligowy, to „powtórka z historii”, bowiem Włókniarz tak, jak dwanaście miesięcy wcześniej, okazał się najlepszym zespołem w kraju. W następnym roku poznańska Olimpia, na czele z Małgorzatą Dydek, wiodła prym w lidze i na arenie międzynarodowej. I to właśnie w finałowej walce o złoto spotkały się ze sobą obydwa teamy. Niestety, wtedy pabianiczanki musiały uznać wyższość drużyny z wielkopolski. W tym samym czasie trener Tadeusz Huciński, pierwszy raz powołał zawodniczkę do reprezentacji seniorek i zabrał ją na Mistrzostwa Europy organizowane we włoskiej Perugii – Polki zajęły 5. miejsce. W 1994 roku powtarza się sytuacja i Włókniarz zostaje wicemistrzem Polski. Na Mistrzostwach Świata w Australii Elżbieta Trześniewska z reprezentacją zajęła 13. miejsce. Kolejnym profesjonalnym klubem, w którym zawodniczka grała, był lokalny rywal Włókniarza – ŁKS Łódź. Zawodniczka spędziła w nim cztery sezony (1994 – 1998). W tym czasie odnosiła liczne sukcesy dwukrotnie złoto i srebro MP, a także zakwalifikowała się do półfinału Pucharu Ronchetti. W pierwszym roku gry spędzonym pod okiem trenera Andrzeja Nowakowskiego „Patelka” z koleżankami zostały najlepszą drużyną w Polsce. Rok później łodzianki przegrały w finale złoto z Wartą Gdynia. W tym samym czasie koszykarka skończyła studia. Pisze pracę magisterską pt. „Tematyka sportowa w prasie regionalnej w latach 1945 – 1995” pod kierunkiem dra Kajetana Hądzelka, z której otrzymuje piątkę i pod koniec roku 1996, a precyzyjnie rzecz ujmując, 25 grudnia, koszykarka wyszła za mąż za Mirosława Trześniewskiego. W następnym sezonie losy się odwróciły i to ŁKS został mistrzem. Wtedy koszykarka zdobyła swój ostatni złoty medal MP. Rok 1998 to przypomnienie sytuacji z 1996, kiedy doszło do konfrontacji ŁKS-u z gdyńską Fotą Portą. Zawodniczki z Wybrzeża okazały się ponownie lepsze. Najlepszym sezonem w sportowej karierze Elżbiety Trześniewskiej był bez wątpienia rok 1999. Po okresie „banicji” zawodniczka, wraz z mężem powróciła do Pabianic. Zdobyła z Polfą brązowy medal MP. Jednak największym sukcesem zawodniczki były ME koszykarek, w których reprezentacja polska prowadzona przez Tomasz Herkta odniosła największy sukces w historii polskiej koszykówki – złoty medal i zapewniły sobie wyjazd na Igrzyska Olimpijskie w Sydney. Wielki wkład do wywalczenia medalu z najwyższego kruszcu włożyła właśnie Elżbieta Trześniewska, Małgorzata Dydek, Krystyna Szymańska-Lara oraz Sylwia Wlaźlak. Dzięki znakomitej grze Polka została dostrzeżona w Europie. W plebiscycie włoskiej gazety „La Gazzetta dello Sport” na European Player of the Year „Patelka” zajęła 12. miejsce. Najlepszą koszykarką Europy wybrano Małgorzatę Dydek. Warto podkreślić, że Trześniewska pokonała tak utytułowane rywalki, jak: Kamilę Vodickovą czy Tichę Penicheiro, które występują w najlepszej koszykarskiej lidze świata - WNBA. Galeria Sław PLKK: Elżbieta Trześniewska cz. 1