Z cyklu „Rodzinny sport”: Panie Piotrkiewicz

Mama - Wiesława Konwent-Piotrkiewicz urodzona 23 stycznia 1961 roku w Gdańsku była jedną z najbardziej znanych środkowych grających na polskich parkietach. Jest wychowanką gdańskiej Spójni, w której barwach grała od sezonu 1976/77. W barwach Spójni zdobywała wiele medali MP w różnych kategoriach wiekowych. W 1978 były to srebrne krążki w MP seniorek i juniorek młodszych. Rok później powtórzyła wyczyn z gdańskimi zawodniczkami w lidze, a jako juniorka starsza zdobyła złoty medal. Przez kolejne trzy sezony (79/80, 80/81, 81/82) wraz ze Spójnią sięgała po srebrne medale MP, a w 1980 roku wywalczyła również Puchar Polski. Wiesława Konwet jest jedną z koszykarek, które sięgnęły dwukrotnie po srebrne medale na ME w Banja Luce w 1980 roku i Anconie w 1981. Wraz z reprezentacją Polski wystąpiła też w 1983 roku na MŚ w Brazylii (7. miejsce) i na ME na Węgrzech (również 7. miejsce). W roku 1984 spodziewając się dziecka przeniosła się do Pabianic. Po urodzeniu córki Karoliny dokończyła sezon w barwach miejscowego Włókniarza. W roku 1985 znów wystąpiła na ME, zajmując wraz z reprezentacją 6. miejsce na imprezie rozgrywanej we Włoszech. Sezon 1985/86 należał juz w całości do świetnie grającej Wiesławy Piotrkiewicz, która zastąpiła znajdującą się na urlopie macierzyńskim Małgorzatę Kozerę-Gliszczyńską. Następny sezon przyniósł zamianę ról, kiedy to Pani Wiesława spodziewała się dziecka (syn Tomasz), a Gosia Gliszczyńska nie miała sobie równych w lidze. Po jej powrocie do gry Włókniarz, mając w składzie tak wiele znakomitych koszykarek, zdobył wicemistrzostwo Polski. Przez następne dwa sezony (88/89, 89/90) Wiesława Piotrkiewicz święciła największe triumfy w lidze, jakimi były po raz pierwszy zdobyte dwa złote medale. W 1990 roku wraz z pabianicką ekipą zdobyła Puchar Polski. Od sezonu 1990/91 kibice w Polsce nie mieli już okazji oglądać w akcji tej znkomitej koszykarki, gdyż zasiliła szeregi AS Orly we francuskiej Pro B. Grała tam dwa sezony notując świetne wyniki (ok 20 punktów i 11 zbiórek w każdym meczu). Od sezonu 1992/93 przestała zarabiać na życie jako koszykarka. Grała, będąc jednocześnie trenerem, w wielu różnych klubach niższych lig francuskich "dla przyjemności i utrzymania formy, ale przede wszystkim by móc trenować swoje dzieci". Poświęciła się ich trenowaniu. Jako trener drużyny nadziei Pro A (COB Calais) zajęła 7. miejsce w mistrzostwach Francji. Następnie przez dwa sezony (2000/01 i 01/02) trenowała drużynę kadetek COB Calais. Karierę zawodniczą zakończyła po sezonie 2002/03 w drużynie, gdzie była grającą trenerką. Córka - Karolina Piotrkiewicz urodziła się 29 sierpnia 1984 roku w Gdańsku. Już jako piętnastolatka grała pod opieką trenerską swojej mamy w drużynie COB Calais. W sezonie 1999/2000 zajęła 7. miejsce we francuskiej lidze Pro A. Była w składzie pierwszej drużyny i uczestniczyła w Pucharze im. Liliany Ronchetti w 2000 roku. Rok później trafiła do kadry kadetek Francji. W 2002 roku wyjechała do USA do znanego Uniwersytetu Xavier, by uczyć się i grać w mistrzostwach NCAA. Pierwszy pechowy rok nie grała: najpierw z przyczyn formalnych, a następnie złapała kontuzję i sezon się dla niej zakończył. Zmieniła uniwersytet, w którym dużo gra i uczy się, a w sezonie 2004/05 jej zespół Liberty Uniwersity znalazł się w najlepszej szesnastce NCAA. W 2004 roku została powołana do reprezentacji Polski do 20 lat, z którą zajęła 6. miejsce na ME we Francji. W tym samym roku Karolina przyjechała wraz z drużyną Athletes in Action na kilka pokazowych meczy po Polsce, zawitała m.in. do Łodzi.